லித்தியம் -அயன் அல்லது லி-அயன் பேட்டரி என்பது ஒரு வகையான ரீசார்ஜபிள் பேட்டரி ஆகும். இது லி + அயனிகளின் மீளக்கூடிய இடைக்கணிப்பை எலக்ட்ரானிக் கடத்தும் திடப்பொருளாக ஆற்றலைச் சேமிக்கப் பயன்படுகிறது. மற்ற வணிக ரீசார்ஜ் செய்யக்கூடிய பேட்டரிகளுடன் ஒப்பிடுகையில் , லி-அயன் பேட்டரிகள் அதிக குறிப்பிட்ட ஆற்றல், அதிக ஆற்றல் அடர்த்தி, அதிக ஆற்றல் திறன், நீண்ட சுழற்சி ஆயுள் மற்றும் நீண்டகால ஆயுள் ஆகியவற்றால் வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. 1991இல் சந்தையில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட பிறகு லித்தியம்-அயன் பேட்டரி பண்புகளில் வியத்தகு முன்னேற்றம் உண்டாகியிருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. பின்வந்த 30 ஆண்டுகளில், அவற்றின் அளவு, ஆற்றல், அடர்த்தி மூன்று மடங்கு அதிகரித்தது. அதே நேரத்தில் அவற்றின் விலை பத்து மடங்கு குறைந்தது.
ரீசார்ஜபிள் லி-அயன் பேட்டரிகள் பற்றிய ஆராய்ச்சி 1960களில் தொடங்கியது. எம். ஸ்டான்லி விட்டிங்ஹாம் 1970களில் இடைக்கணிப்பு மின்முனைகளை உருவாக்கி, டைட்டானியம் டைசல்பைட் கேத்தோடு மற்றும் லித்தியம்-அலுமினியம் அனோடை அடிப்படையாகக் கொண்டு முதல் ரீசார்ஜபிள் லித்தியம்-அயன் பேட்டரியை உருவாக்கினார். ஜான் குட்எனஃப் 1980 இல் லித்தியம் கோபால்ட் ஆக்சைடை ஒரு கேத்தோடாகப் பயன்படுத்தி இந்த வேலையை விரிவுபடுத்தினார். லித்தியம் உலோகத்தை விட கார்பனேசியஸ் அனோடைப் பயன்படுத்தும் நவீன லி-அயன் பேட்டரியின் முதல் முன்மாதிரி, 1985இல் அகிரா யோஷினோவால் உருவாக்கப்பட்டது மற்றும் 1991இல் யோஷியோ நிஷி தலைமையிலான சோனி மற்றும் அசாஹி கேசி குழுவால் வணிகமயமாக்கப்பட்டது. எம். ஸ்டான்லி விட்டிங்ஹாம், ஜான் குட்எனஃப் மற்றும் அகிரா யோஷினோ ஆகியோர் லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகளை உருவாக்க்கியதற்கான அவர்களின் பங்களிப்பிற்காக வேதியியலுக்கான 2019ஆம் ஆண்டுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றனர்.
லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகள் மீண்டும் மீண்டும் திறனேற்றிப் பயன்படுத்தும் விதத்தில் அமைந்தவையாதலால் மடிக்கணினி, செல்பேசி ஆகியவற்றில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகள் சரியாக வடிவமைக்கப்பட்டு தயாரிக்கப்படாவிட்டால் பாதுகாப்பு ஆபத்தாக இருந்திருக்கலாம். ஏனெனில் அவை எரியக்கூடிய எலக்ட்ரோ லைட்டுகளைக் கொண்டுள்ளன. அவை சேதமடைந்தாலோ அல்லது தவறாக சார்ஜ் செய்யப்பட்டாலோ வெடிப்புகள் மற்றும் தீ ஏற்பட வழிவகுக்கும். பாதுகாப்பான லித்தியம்-அயன் பேட்டரிகளின் வளர்ச்சி மற்றும் உற்பத்தியில் அதிக முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது.
